“Evde kal” da nasıl?
“Evde kal”, “Dışarda gezmeyin” diyebiliriz biz, sen-ben, vatandaş, demeliyiz de.
Ama devlet yetkililerinin “Evde kalın; parasızlıktan, açlıktan ölmeyeceksiniz, bunu garanti ediyoruz”, “Toplu çalıştığınız iş yerlerine gitmeyin, gitmeyince işsiz kalmayacaksınız” demesi şart!
Corona / Korona günleri… Bizde varlığı açıklanalı bir hafta oldu, biraz geçiyor… Bir kısım evde kalmaktan sıkılırken, sıkıntıyı aşmaya yollar ararken bazı insanlar da “Keşke evde kalabilsem” diyor; “Korkuyorum; keşke işe gitmeme, çalışmama imkanım olsa”.
Çünkü -afedersiniz- bazı akılsızlar asker uğurlamada el ele horon teper, gereksiz yere kırda bayırda “toplaşırken”, bazıları için evde kalmak en büyük lüks.
Sıkılsak da, para kazanamasak da, geleceğimiz için kaygılı olsak da, bize “çalışacaksın” diyen bir patronumuz yoksa, evde kalabiliyorsak bu lüks.
Bu lüksün de değerini fark edelim.
Sağlık çalışanının, markettekinin, bize su getirenin, bankacıların, eczacıların, şu an karşı sokağımda gördüğüm işçilerin, bankacıların, pazarcıların, kargocuların, yemekçilerin, taksiciler gibi eylem yapmasalar da toplu taşıma şoför ya da kaptanlarının, habercilerin vs vs. böyle bir lüksü yok.
Bir süre dolanmayın; evde olmanın, balkonun, bahçenin, koltuğun değerini bilin. (“Değerli” demek için “zor durumda olanı” göstermek de ne ayıp ama anladığım bu, lazım!.
“Evde kal”, “Dışarda gezmeyin” diyebiliriz biz, sen-ben, vatandaş, demeliyiz de.
Ama devlet yetkililerinin “Evde kalın; parasızlıktan, açlıktan ölmeyeceksiniz, bunu garanti ediyoruz”, “Toplu çalıştığınız iş yerlerine gitmeyin, gitmeyince işsiz kalmayacaksınız” demesi şart!
Sadece yaş almış insanlar değil, genç, çalışan ve toplu taşıma kullanan insanlar ne yapacak?
Zaten kötü olan ekonomi daha da kötüye gidecek ama insan ölümleri zaten bunu yapar:(
Bunun önüne nasıl geçeriz? Bu kadar sene bu kadar vergiyi niye ödedik?
Moral bozmayayım ama bilmek, görmek okumak gerekiyor. İtalya ve ölüm gerçekleri birer sayı değil! Sayıdan fazlası var!
Muhalefet yapmak için söylemiyorum; “sol keseden” sallamıyorum, hükümeti de geçtim, biz neler yapabiliriz?
“Evdeyiz” deyip de online alışverişe (giysi, ayakkabı dahil) yüklenenler var. Koca şirketler “kapadık” diyor, online alışverişleri açık. E orada “insan” yok mu? Sadece senin evde kalman yetmez, kendi talebini başkalarının evde kalmasına göre kontrol edeceksin.
“Gereksiz alışveriş yapmayın” desem, o işle geçinen bana kızacak ama toplu alanda çalışan herkes riskte…
Peki biz ne yapabiliriz?