Kime “Ferhangi Şeyler’e gittik” desem aynı soruları soruyor.
Hâlâ güzel mi? Esprileri yenilemiş mi? Tiyatro dolu muydu? Şensoy’un sağlığı nasıl?
Şensoy’a orada check-up yapmıyoruz, baya iyi görünüyor öyle diyeyim.
Oyun artık alışveriş merkezleri gibi başka mekanlarda sahnelense de biz yer olarak çok sevdiğimiz, klasik ‘Ses – 1885 Ortaoyuncular Tiyatrosu’nu tercih ettik. Eskisi gibi yan, üst balkonların, arka sıraların dolduğunu söyleyemem ama geçen hafta cumartesi akşamı baya bir insan vardı diyebilirim.

Esprilere her zaman için yenileri ekliyor Şensoy. Tabii ki Başkanlık’tan Bahçeli’ye, Cumhurbaşkanı’ndan FETÖ’ye mevzubahisti. Haddime değil ama yine de yazayım, hayatımız gerçek olmayacak kadar ‘Zaytung haberlerle’ dolu olduğundan bence rastgele birkaç gazete alıp direkt okuyup gözünü şaşı yapsa da ağlanacak halimize gülerdik zaten. O anlamda güncelleme oranı daha yüksek de olabilirdi sanki.
Hâlâ güzel mi? Tabii ki hâlâ çok güzel!

Dile kolay; 29 yıl, tek kişi, yılda 68-70, toplamda 2000’i çoktan aşan sayıda oyun.
Her şey bir yana, tiyatronun hali, Şensoy’un izleyiciye, izleyicinin ona saygısı ve eski günlerimizi hatırlatan bir klasik oyuna gitmek bile iyi hissettiriyor.
Yalnız oyun malum gürültüsüz, sözü ve saza dayalı tek kişilik bir eser. Bir ara yukarıdan bir müzik geliyor baya. Üstte gece kulübü varmış da, bası bizi basıyormuş gibi! Sordum “Üstte kebapçı var” dediler, işte o olmasa iyiydi!

• Bu yazı 12 Kasım 2016 tarihinde Nilay Örnek’in Sözcü Cumartesi ekindeki köşesinde yayımlanmıştır.