Her 2 Temmuz’da, Sivas Katliamı’nın yıldönümünde bilemiyorum; ne denilebilir? İnsan bu kadar kötülükle bu kadar iç içe nasıl yaşar? Bu kadar cani insan nasıl bu topraklardan çıktı? Beter olan şu ki, toplumu izlerken bunun yeniden olmayacağına dair temiz bir hissimiz, güvenimiz yok. Bilinçaltımız bir şeyler biliyor. Fotoğraftaki eser ‘Match Stickman’ Wolfgang Stiller’in; beni hep etkiliyor. Ben “Unutmadık” değil “Bir daha olmayacak” demek istiyorum. Bugün Madımak’tan kendi çabalarıyla sağ çıkabilmiş Mehtap Yücel ile yapılan bir söyleşiyi okudum. Yücel, arada bir yerde “Toplum hâlâ linç yapanı anlamaya çalışıyor” diyordu… Ne kadar haklı! Maalesef. Daha dün pride kutlamalarına dair “Müslüman bir ülkede”, “Kutsal değerlerimiz”, “Aile yapımıza karşı tehditlere karşı savaşacağız” diye başlayan onlarca cümle gördüm. Tepki veriyorsak, “Bu dili kurmayın” diyorsak bir nedeni var.