Veda Ozan, bir nevi koku profesörü. Türkiye’de kokularla ilgili en bilgili kişi. İyi bir fotoğrafçı ve parfümor. Koku hakkında eğitimler veriyor ve Kokular Kitabı’nın yazarı.
Kitabı biraz karıştırınca bile hayattan farklı kokular, hatta tat ve renkler almaya başlıyorsunuz.
Ozon’un bir kokusu olduğunu daha önce hiç düşündüğünüzü sanmıyorum mesela…
Özellikle yaz yağmurları sonrası temiz ve taze bir koku kaplar ya ortalığı, Ozon kokusu böyle bir kokuymuş mesela. Çok acayip.
Gün ışığı ve elektrik mesela, kokularını alamıyoruz, çünkü onlar var oldukları andan itibaren çevreleriyle etkileşime geçip başka bir kokuya dönüşüyor ve biz onların kokusunu alabiliyoruz. Çok acayip!

KOKU YOKSA TAT YOK

Ozan, ara ara International Wine and Spirits Academy’de (IWSA) de, yemek, içki ve parfüm (!) uyumu eşliğinde kısa bir ders veriyor. Bir yemekten ya da genelleyelim hayattan kokusuz tat alamayacağımızı anlatıyor.
Ders şöyle başlıyor.
Bir tabağın içinde bir turunçgilden yapıldığını düşünebileceğiniz turuncu, sakızımsı bir şeker var.
Burnunuzu tıkıyorsunuz ve ağzınıza atıyorsunuz. Hiç tat yok. Ve burnunuzu açtığınız anda… Bir kavun tadı patlıyor ağzınızda.
Bunu evinizde herhangi bir yemekle deneyin. Çok şaşıracaksınız: Koku yoksa tat da yok!

Bu yazının ardından bir okuyucum; Oya Hanım mesaj attı; şöyle diyordu: Biz büyükler her şeyi geç keşfediyoruz. Çocuklar bu koku-tat işini çoktan halletmişler, ilaç içerken buranlarını kapatırlar değil mi? :)))
Bana da tatlı geldi…

* Bu yazı 5 Mart 2016 tarihinde Nilay Örnek’in Sözcü Gazetesi’ndeki köşesinde yayımlanmıştır.