Geçtiğimiz günlerde bir grup gazeteci, Hüsamettin Koçan ile İş Sanat Kibele Galerisi’nde açılan ’41 Adım’ başlıklı sergisi vesilesiyle bir kahvaltı yaptık. Ve açıkçası toplantının sonunda ona ‘hayran mektubu yazacak’ kıvama geldiğimi söylemeliyim.
Doğallığına, açıklığına, iletişim kurma yeteneğine, kendine güvenine, ustalığına, birikimine, kültürüne, bunları hayata geçirişine, zaaflarını açıklıkla ifade edip üzerine gülüşüne ve tabii ki sanata bakışına…

BAKSI’NIN ETTİĞİ!

Koçan’ın doğduğu yerde, Bayburt’un Baksı Köyü’nde kurduğu çağdaş sanat müzesi Baksı’ya (çok kapsamlı bir yazı ve bir dolu güzel bilgi için http://wp.me/p79ANb-9W ) da geldi konu. İlginç bir hikâye dinledik. Bir gün bir telefon gelir sanatçıya; şarkıcı Atilla Taş, ‘Taş Devri’ adlı bir program yapıyordur ve Baksı Müzesi’nde çekim yapmak ister. Koçan, Taş’ın sanat tarzına bakınca bu isteği ilginç bulsa da kapıları herkese açıktır. Ekip gider Atilla Taş programını yapar. “Bugüne kadar kendimizi hep merkez medyada sanat sayfalarından ifade etmeye çalıştık” diyen Koçan’ın Bayburt’taki müzesinin ziyaretçi sayısı katlanır.
Koçan, o gün de Baksı Müzesi’nin diğer işlerini gölgede bırakma kapasitesinden şikâyet ediyordu; gülerek… Öyle olmasın; Hüsamettin Koçan’ın ‘41 Adım’ı, yani bugüne kadar ürettiklerinden 100’ü aşkın muhteşem eseri bir arada görülsün.

* 23 Şubat 2013 tarihinde Akşam Pazar ekindeki Nilay Örnek köşesinden bir parça; ayrıntılı bir Baksı yazısı ise Sözcü gazetesi köşesinden.