Çocuklarımızın ülkesi için endişelenmediğimiz 23 Nisanlara
“Ülkenin durumu…” diyerek cocuk sahibi olup olmamayı deli gibi tartmadığımız, “Çocuklar nasıl, nerede okuyacak?” diye kara kara düşünmediğimiz,
Çocukların 3-5 gibi sayılarla siyasete alet edilmediği,
Ailelerin çocuklarını saldırılarda kaybetmediği, gönül rahatlığıyla sokağa, işe, eğlenceye gönderebildiği,
Pırlanta çocuklarımızın yurtdışına gitmek için uğraşmadığı, uğraşmak zorunda olmadığı
ya da
Ayda bir “Vatan için ölürüm” hali içinde olmadığı,
Çocukların rahat rahat “Evet ya da hayır” diyebildiği, iş, aş, hayat, huzur ve sağlık garantisinin olduğu, güven ve sağlık dolu,”bir arada” bir ülke diliyorum bu 23 Nisan’da…
Burada laylaylom gibiyiz ama valla ne olacak bilmiyorum; büyük endişeliyim; umudum sizin çocuklarınız inşallah.
23 Nisan kutlu olsun; içiniz coşkulu bir mutlulukla dolsun…