Bazı ikonik mimari yapıları, çizimlerinden, fotoğraflarından biliyoruz. Ancak kiminin iç yaşamına dair zerre bilgimiz yok… Onlar seneler içinde nasıl evriliyor, içlerinde yaşam nasıl? Hep merak ediyorum… İlla görmemiz de gerekmiyor, oturanların dinlemek de bana yetebiliyor. Ama tabii ki görmek de bir başka… İşte Melis Terzioğlu sağolsun, Taksim’deki ünlü  Ceylan Apartmanı’ndan kısa bir gösterim…

Malum, uzun zamandır var olan “geçmiş-hatıralar-Cumhuriyet dönemi mimarisi (ve insanları)” tutkumu iki hafta oldu, minik minik yazıp paylaşıyorum.

Bu süreçte de ara ara “Eğer ki hâlâ ayakta olan bu güzel binalardan birinde oturuyorsanız, az biraz da olsa hikâyesini biliyorsanız ne olur paylaşın, hatta beni kahveye çağırın” diyorum.

Beni ilk kahveye çağıran, oturduğu bina sayesinde tanıştığımız, şimdilik sadece telefonla konuştuğumuz ama belli ki daha çok anı paylaşacağımız Melis Terzioğlu oldu.

Müteşekkirim. Hem bu projeme gaz verdiği, ivme katmak için evinden fotoğraf paylaştığı, hem de bu kıymetli yapıya değer verdiği, onu böyle güzel yaşattığı için.

Ceylan Apartmanı, Taksim’de, Gezi Parkı’na komşu ünlü bir Sedad Hakkı Eldem binası. Kimileri için pek bilindik, kimileri için belki bir ilk. 1932-1933’te inşa edilmiş. Benim sevdiğim şu üçgen binalardan.

Melis’in babaannesi de o evde oturmuş, babası da… Üç kuşak bir binanın tarihini bilmek, yaşamak çok nadir, pek güzel. Fotoğraflardan da görülebilecek ‘gemi tipi’ üçgen salonun en ucuna Melis’in babaannesinin yatağını koyduğu bile olmuş… Meydanı oradan izlemek; ne güzel…

Hem Taksim, hem apartman yıllar yılı pek çok değişim geçirmiş. Pek çok kat ofis ve kiralık olduğu için binanın bakımı, korunması çok kolay değil. Melis, hatta “Kapı değiştirilsin” önerisine şiddetle muhalefetlerini anlattı. Kapı da pek güzel. Melis’in dairesi, diğer katlardan daha küçük ama şahane bir “güvertesi var”. 30 yıl kiranın ardından neredeyse yeniden, bir mimarla yapılandırmış Melis daireyi, pek de güzel, pek de “sanatlı” döşemiş. Şahane değil mi?