Geçtiğimiz hafta bitmesine birkaç gün kala Fransız Kültür Merkezi’ndeki Abidin Dino sergisini görmek istedim.

“Kapandı giremezsiniz” dediler; “Saat daha erken” derken, görevliler “Yok sergi tamamen kapandı” bilgisini verdi. Gerekçe olarak da “Güvenlik” dediler. Üstelik içerdeki kafe de tamamen kapatılmış.

“Yahu Fransızlar değil mi, Paris’teki olayların ardından ‘inadına bistro, inadına müzik, inadına sokaklar ve şarap’ diyen?” gibi cümlelerle itiraz edecek oldum; ama olmadı! Dino sergisini kaçırdım.

HANİ İNADINAYDI!

Ve sonra öğrendim ki randevu alarak girilebiliyormuş sergilere…

Şimdilerde ufak sıralar var Taksim’deki kültür merkezinin önünde, internetten randevu yaptırıp yaptırmadığınız kontrol ediliyor ve kimlik kontrolüyle içeri alınıyorsunuz.

Kimse “Olur mu böyle şey” diyecek durumda değil. Artık her yerde tekrar tekrar aranmalara gönüllü oluyoruz zaten. Ama uzun yılların ‘buluşma noktası’ Fransız Kültür Merkezi’nde bile bunu yaşamamız ‘acıklı’ ve zaten millet olarak akın akın sergilere gitmediğimiz söz konusuyken ‘caydırıcı’ değil mi?

Bu yazı Nilay Örnek’in Sözcü Gazetesi’ndeki köşesinde 30 Ocak 2016 tarihinde yayımlanmıştır.