Rüzgâr Çetin davası için aileyi arayan üst düzey bürokratlar kim?
Trafik kazasında hayatını kaybeden İsmet Fatih Alagöz’ün eşi Özlem Hanım, şikâyetini geri çekince “Para aldı” dendi, İsmail Küçükkaya’dan öğreniyoruz ki parayı alan o değil. Ve yeni soru şu; Özlem Hanım’ı arayıp ‘Şikayetini geri çek’ diyen ‘üst düzey’ler kimler?
“Ailenin kim olduğunun da önemi yok. Sinan Çetin’in oğlu olmasan da ‘yırtıyorsun’; inanın.
Benim babam bir cumartesi sabahı, tam kahvaltı masasına oturacakken bir kiracı adayının ısrarı üzerine evimizin çok yakınındaki diğer evimize gitmek için karşıdan karşıya geçerken ‘kırmızıda geçen’ bir aracın ona çarpması sonucu hayatını kaybetti.
Şoför birkaç ay sonra cezaevinden çıktı.
Şimdi Çetin’in avukatının merhum polis için “Emniyet kemeri taksa ölmezdi” demesi konu ya…
Bizim davada karşı tarafın avukatı otopsi raporunu sallayarak, yakın zaman önce kanser atlatan babamın bir cumartesi sabahı ‘boş mideyle’ sokakta olmasını ‘intihar etmek isteyebileceğine’ bile bağladı! Ben o gün avukatın üzerine yürüdüm.
Davamız 2.5 yıl sürdü. Annem her davaya gitti ve kahroldu; biz sadece babamızı kaybetmişliğimizle kaldık.
Trafikle ilgili cezaların daha caydırıcı olması gerektiğini düşünen biri var mı acaba?”
Rüzgâr Çetin ile ilk yazımın http://wp.me/p79ANb-2q sonu böyle bitiyordu.
Ve yine aynı yerdeyiz!
DAVANIN GELECEĞİ BELLİYMİŞ
Birden bire bir Rüzgar Çetin rüzgârı esti geçtiğimiz iki hafta. Önce Cengiz Semercioğlu, “Rüzgâr, Sinan Çetin’in oğlu olmasaydı hâlâ hapiste olur muydu?” minvalinde garip bir yazı yazdı.
Garip diyorum çünkü durup dururken, kazadaki alkol şüphesinden, genç Çetin’in önceki vukuatlarından, karşı şeride geçmesinden, yani kazanın oluş şeklinden hiç bahsetmeyen bir yazı. ‘Sevmeyeni de çok olan bir adamın cezasını oğlu çekmesin’ türü bir yazı.
“Polis de emniyet kemeri taksaydı” (bence de herkes takmalı) diyen ve kemer takılsaydı polisin yaşıyor olacağından emin olan bir yazı…
Yazı duygusal nedenler bir yana, mantıksal eksiklikler nedeniyle de bir hayli tepki gördü, Semercioğlu hakkında gereksiz ağır şeyler de yazıldı.
Ve andından, kazada hayatını kaybeden İsmet Fatih Alagöz’ün eşi Özlem Alagöz, şikâyetini geri çekti ve biz gördük ki Rüzgâr Çetin davasına birkaç gün var.
‘OKUL, CAMİ YAPTIRALIM’
Özlem Hanım şimdi ‘Ailenin acılarından çok etkilendiğini’ belirtip ‘maddi bir menfaat sağlamadığını’ söylüyor. Oysa davadan çekilen yaralı polise de kızmış, ne olursa olsun eşinin davasının peşinde olacağını söylemiş, sağlam durmuştu. Peki ne oldu?
Her şeyi kafamda oturtan ama yeni sorular da getiren konuşmayı İsmail Küçükkaya yapmış Özlem Hanım ile…
Cinayet söylemini “Biliyorsunuz bu bir kaza” diye değiştiren Özlem Hanım, “Para almadım. Üstüme çok geldiler. Yoruldum. İki çocuğumla İstanbul’a gidip gelemiyordum. Eşimi kaybettim, çocuklarım etkileniyor, ben de ağır ilaçlar kullanıyorum. Ben Sinan Çetin’i bir kere bile görmedim. Sadece Rüzgâr’ın annesi geldi iki kere evlerimize; çok, çok üzgündü. ‘Okul, cami yaptıralım, eşinizin adını verelim’ dedi” demiş.
‘ŞEHİDİN TEK AİLESİ BEN MİYİM?’
Ancak Sinan Çetin, İsmail Küçükkaya’yı aramış geçenlerde, miktar bile telaffuz ederek “Aile benden para istedi” demiş.
Küçükkaya, “‘Para almadan bu davadan vazgeçtim diyorsanız yalan söylüyor olabilirsiniz’ Bana yalan söylemeyiniz, beni tanımazken, bana yazıp ‘Yardımcı olun’ dediniz” deyince, Özlem Hanım çözülmüş, ağlayarak şunları söylemiş:
“Para teklifini kendileri yaptı. Ama niye sadece bana söylüyorsunuz. Şehidimizin başka ailesi yok mu? Annesi, babası, kardeşleri yok mu?”
“Onlar mı aldı?” sorusu karşısında susmuş Özlem Hanım.
KİMLER VE NİYE MUDAHİLLER?
Ve bir bomba da şu. Bir takım ‘üst düzey bürokratlar’ aramış Özlem Hanım’ı, “Aileyle helalleş, davadan vazgeç” demişler. Özlem Hanım isimlerini söylemiyor ama kim o üst düzey bürokratlar? Çetin ailesiyle, böyle bir kazayla ilişkileri ne?!
ADALET AİLENİN DEĞİL DEVLETİN İŞİ
Merhum polisin annesi, kardeşleri var. Aile, Özlem Hanım’a baskı yapmış da olabilir. Kadın hakikaten yalnız.
Bizlerin gazetelerden, sosyal medyadan ona vermeye çalıştığımız destek bir yere kadar.
Eşini kaybetti, bir dolu insan, üstelik bir dolu mevki sahibi, paralı insan arayıp “Şikâyetini geri çek” diyor; çocuklarına o bakacak, aile de belli baskı yapıyor. Bir de bu büyük bir karar. Bu ülkede kim onurlu davranıp da ev geçindirebildi ki?
Geniş düşünelim; ‘karşılık beklemeden’ ailenin çocukları sahiplenilebilir, okul masrafı karşılanabilir, okul da, yaptırılır cami de…
Aile affetmeyi de seçebilir, bu da insani bir şey, intikam duygusuyla yaşamak da zor.
Beklentim -hâlâ- bu devletten. Suç varsa cezasını verin! Özellikle de trafik cezalarında, kaza da olmadan önce kuralsız, kötü, alkollü otomobil kullananlara!
* Bu yazı Nilay Örnek’in Sözcü / Şık’taki köşesinde 4 Ekim 2016 tarihinde yayımlanmıştır.
- Rüzgâr gibi geçti http://wp.me/p79ANb-2q