İnsanların yemek yiyebilmek için günler öncesinden randevu aldıkları lüks restoranda kendini ‘su garsonu’ olarak tanıtan adam, masadakilere ‘su mönüsünü’ sundu.
Çift bu duruma şaşırsa da, çok belli etmeden mönüden ismini beğendikleri “L’eau Du Robinet” adlı su ile Mr. Fiji’yi sipariş etti. Şişe suların her biri 4.75 dolardı.
Ardından başka masalar, başka müşteriler geldi. Kimi ‘Brezilya ormanlarından gelen’ ve şişesi 6.75 dolar olan Amozonas’ı, kimi bir İspanyol markasını istedi.
Ve sıra tadımlara geldiğinde müşteriler, mönüde yazan “Saf, canlandırıcı, doğal kaynaktan el değmeden şişelendi, kuşkusuz Fransız, tavuk ve etle uyumu mükemmel” gibi sözcüklerin de etkisiyle suları öve öve bitiremedi.

EŞSİZ BİR SU BU

Müşteriler yorumlarını soran garsona “Eşsiz, tadına doyulmuyor, doğanın kalbindeymiş gibi hissettiriyor, çok yumuşak” gibi kelimeler dökerken biz, ekranın diğer bölümünde garsonun 10 dakika önce yaptığı işi görüyorduk:
‘Su garsonu’, üzerlerine sahte etiketler yapıştırılmış ‘havalı’ şişeleri dizmiş, bir huni ve hortum yardımıyla içlerine musluk suyu boca ediyordu. Sırıta sırıta…
California’daki lüks restoranda çekilen bu görüntüler Penn & Teller Show’da gösterildi, “The Truth About Bottled Water” https://www.youtube.com/watch?v=YFKT4jvN4OE başlıklı video youtube’da izlenme rekorları kırdı.
“Bu bir kamera şakası” denilmese eminim müşteriler dostlarına suyla yaşadıkları lezzet deneyimini anlata anlata bitiremeyeceklerdi…

MARKA SEVGİMİZ BAMBAŞKA

Kapalıçarşı’da genç kızlar sahte ‘Louis Vuitton’lara para döküyor. Bağdat Caddesi’nde gerçeğinden 2 adım ötede bir tezgâhta satılan marka şeyler kapışılıyor. Pazarcılar, marka isimleriyle çığırtkanlık yaptıklarında daha büyük ilgi topluyor.
Olmadığı gibi görünmeye çalışan, suyu bile imaj unsuru yapan insanlar komik, kötü ya da acıklı duruyor, gizli kameraya çekilmemiş olsalar da…

* 22 Eylül 2008 tarihinde Nilay Örnek’in Milliyet Gazetesi’ndeki köşesinde yayımlanmıştır.