Murat Belge’nin Tarih Boyunca Yemek Kültürü (İletişim Yayınları) adlı kitabından bir alıntı:

“Lüfer… Küçükken ‘defne yaprağı’dır, sonra ‘çinekop’ olur, sonra ‘sarıkanat’. Lüfer boyunu geçince de ‘kofana’ denir.
Bence balıkların şahıdır. Onun kadar ince lezzetli bir balık tanımıyorum. Avı da en zoru, dolayısıyla en keyiflisidir. Genellikle az bulunur.
70’lerde şaşırtıcı bir bolluğu olmuştu. O yıllarda canlı canlı alıp eve gidiyorduk, bazen naylon torbayı dişleyip dışarı atlıyordu. Kaldırımda bir koşuşturma kovalama. Biz İstanbullular şımarmışız. Kadıköy vapuruna gidiyorsunuz, yanınızda torba oynuyor. Kimse merak etmiyor, oynayan torbayı gören ‘Aaa lüfermiş’ deyip geçiyor.”

• İlgili bir yazı için http://wp.me/p79ANb-wy
• Bu yazı Nilay Örnek’in Sözcü Cumartesi ekindeki köşesinde 20 Ağustos 2016 günü yayımlanmıştır.