Gün ağardı, biz nasıl gün görürüz bilemedim

Türkiye halleri

Gün ağardı, gün ağırdı… Boğaz’dan hâlâ sesler geliyor; ne olduğunu anlayamadığımız… Camları kırılmış komşularımızın, şimdi görüyoruz… Gün ağardı; yayını kesilen Digiturk ve diğer kanallar açıldı, paylaşılan fotoğraf ve videoların sayısı arttı, gördüğümüz şeyler iyi gelmiyor. İlk, “42 kişi öldü” bilgisi geldi. Gencecik asker çocuklar darbeci oldu. Önce anlamadık, sonra şaşırdık, şok olduk, “Böyle darbe mi olur” dedik, ‘kalkışma’ kelimesini yerleştirdik, tank gördük, darbe anonsu izledik, arkadaşlarımız bizdeydi panik, para çekenler, ekmek sırasına girenler, “Sokağa çıkın” çağrıları, çıkanlar, uçuşların durması, uykuya dalmışken o sesler ve “Bombalanıyoruz” sanarak uyanmamız, onun Sonic bomb adlı bir şey olduğunu idrak etmemiz, kanal basılışını izlememiz, camla çevrili evimizin pek çok kez sallanması, sırt çantası yapmamız, niyeyse benim küçüklük fotoğraflarımızı koymam, yurtdışından gelen dost mesajları. Her şey saçma, her şey çok gerçek, dağınık ve çok fazla üzücü… Hayatımın en kötü gecelerinden biriydi; ne kadar iyi oluruz bu sabah bilemedim… 15-16 Temmuz 2016, Gumussuyu, İstanbul image