Güney Koreli şarkıcı PSY’nin ‘Gangnam Style’ adlı şarkısı, malum birkaç yıl önce ‘yıktı’ geçti. Dünya genelinde popülarite, ödüller derken adam bu şarkıda ne söylüyor ya da neyi anlatmak istiyor, pek dikkat etmedik.
Gereği var mıydı; onu da bilmiyorum.
Ancak ‘Biz İnsan mıyız?’ temalı 3. İstanbul Tasarım Bienali’nde (20 Kasım’da bitiyor) Galata Rum İlkokulu’nu gezerken bir şey öğrendim.
İspanyol Igor Bragado ile Kanada’dan Miles Gertler’in eseri, Seul’un Gangnam bölgesini anlatıyordu.

HERKES ESTETİKÇİ, HERKES ESTETİKLİ
“Gangnam dünyada plastik cerrahi kliniklerinin en yoğun olarak bulunduğu yer. Doktorlar yılda 55 bin hastaya estetik yapıyor. Bölge, yılda yarım milyon kişiyi kırışıklıklarından kurtarabilecek miktarda kolajen ithal ediliyor.”
‘Kendini baştan tasarlama ya da Batılı yüz hatlarına sahip olma arzusu’ Seul’de garip ya da mahrem değil. Ama bu durum bölgeyi, her yerde kliniklerin, lüks dinlenme, beslenme ve güzellik salınlarının olduğu bir yere dönüştürmüş.

KAHVEYLE MEDENİYET SATIN ALMAK!

Şarkıya yeniden göz atınca, Güney Koreli genç bir kadının yazısını buldum “Seksi kadınlar, atlar, ahırları, tenis kortları, yoga dersleri… Hepsi Güney Kore’de Batı ithalatı servet ve refah belirtileri.” diyordu.
Ama esas sıkça bahsedilen ‘kahve’!
Batı’dan ithal kahve bir statü sembolü orada çünkü; 2 dolara öğlen yemeği yiyip, 6 dolara ünlü bir markanın kahvesini içenlerle dolu çünkü ortalık.
Tüm bu çılgınlığı, sonradan görmeliği, bir kahveyle başka bir medeniyet satın aldığını sananlarlı anlatan Gangnam Style meğer ne güzel şarkıymış. Güney Kore’yle de meğer sandığımızdan da yakınmışız.

• Bu yazı 19 Kasım 2016 tarihinde Nilay Örnek’in Sözcü Cumartesi ekindeki köşesinde yayımlanmıştır.